'Make America great again', roept de president aldaar. Ik ben bang dat dat hem en zijn kornuiten niet gaat lukken.
Marjory Stoneman Dougles High School. Kent u die school? Ik niet. Had er nooit van gehoord. Tot ik een bericht lees. Weer een schietpartij op een school in de VS. Zijn er dit jaar al bijna twintig, in tal van variaties. Vreselijk. Een school hoort een veilige plek te zijn. Daar is geen plek voor wapens en geweld.
'Make America great again', roept de president aldaar. Ik ben bang dat dat hem en zijn kornuiten niet gaat lukken.
0 Reacties
Bloemen reed kneiterhard. Zelfs met dat rare staartje. Bergsma reed ook hard. Ondanks zijn coach Jillert. Zelfs Tumolero reed hard. Voor een Italiaan. Die rijden meestal alleen gemotoriseerd hard. En Sven. Sven reed te langzaam. Sven kreeg de klappen op het ijs niet voor elkaar. Hij worstelde met zichzelf. Tegen zichzelf. Tegen de verwachtingen in. Derde worden was zijn eer te na. Hij werd zesde. In de luwte, uit de wind.
Maar Sven is en blijft mijn held. Een voorbeeld van iemand die het maximale uit zijn talent haalt en heeft gehaald. Die bereid is geweest heel lang en heel hard te trainen. Die ons kijkers in de luie stoelen, met het bord op schoot of de chips op tafel, ontzettend veel plezier en trots heeft bezorgd. Zelfs deze week nog, want we mogen niet vergeten dat hij GOUD heeft gewonnen. Op de 5km. 10 jaar lang aan de top. Een sportman van het allergrootste soort. Een diepe buiging maak ik voor Sven. Ook voor die zesde plaats. Als ik eerlijk ben: ik zou willen dat ik vandaag 6e was geworden op de 10km op de Olympische Spelen. Mooiste liefdesgedicht ooit. Gewoon even lezen #valentijnsdag
Zie je ik hou van je, ik vin je zoo lief en zoo licht -- je oogen zijn zoo vol licht, ik hou van je, ik hou van je. En je neus en je mond en je haar en je oogen en je hals waar je kraagje zit en je oor met je haar er voor. Zie je ik wou graag zijn jou, maar het kan niet zijn, het licht is om je, je bent nu toch wat je eenmaal bent. O ja, ik hou van je, ik hou zoo vrees'lijk van je, ik wou het helemaal zeggen -- Maar ik kan het toch niet zeggen. (Herman Gorter, Verzen 1890) Halbe Zijlstra doet of hij bij Poetin op de thee is geweest. Dat was hij niet, maar oud-Shell topman meneer Van der Veer. Maar Halbe deed voorkomen of hij dat was. En dat was niet zo slim van Halbe. Sterker nog, ik denk onwenselijk. Als vooraanstaand gezicht van een regeringspartij en - op het moment van zeggen - een toekomstig minister.
En nu vallen we met z'n allen over Halbe heen. Rollebollend hebben we allemaal een mening over Halbe die vanaf nu aangeschoten wild is. Eigen schuld. Maar wij maken het een dikke bult. Morgen gaan ze in de Eerste Kamer stemmen over de donorwet. Ik snapte niet zo goed wat nu de functie van de Eerste Kamer is. Wat mogen de senatoren nu wel en wat niet? Ik heb het even opgezocht. Zie hier. Het wordt me duidelijk en ik begrijp nu ook het debat daar, de uitleg die Pia Dijkstra mag komen geven (ik vind haar niet zo'n sterke debater). Nu ben ik benieuwd naar de uitkomst.
Zelf ben ik blij met deze wet. Omdat ik uit mijn omgeving weet hoe belangrijk deze wet zal zijn. Museum Voorlinden, gelegen op Landgoed Voorlinden, is een museum voor moderne en hedendaagse kunst. Het is twee jaar geleden geopend. Een bijzonder museum, met bijzondere kunst. Soms indrukwekkend, soms verrassend, soms kunst waarvan je denkt 'is dit kunst?' Het gebouw is licht en ruim opgezet. Een mooi tijdverdrijf voor een zondagmiddag of een woensdagochtend.
De tuin en omgeving zijn ook prachtig, al zie je dat wat minder op een winterse dag. De straat schuift weer onder mij door. Het is fris en zonnig in de duinen. Ik ren weer en heb het naar mijn zin. De conditie is na weken grieperig en verkouden niet top, maar ook niet slecht. Kracht en snelheid zijn ook nog niet top, maar ik voel me goed. We lopen een dik uur in een rustig tempo en ik houd het goed vol.
11 maart CPC. Als het gaat zoals het gaat, ga ik die lopen. Maar wel in een rustig tempo. Ik vind de Olympische Spelen, zowel de zomer als de winter, bijzonder. De beste atleten van over de hele wereld, als het goed is in de vorm van hun leven, komen een paar weken bij elkaar om te strijden om eremetaal, om het beste uit zichzelf te halen, om het beste van zichzelf te laten zien. Ik vind het ook een mooi event, omdat we dan kijken naar sporten waar we normaal nooit naar kijken.
Let the games begin. Ik ga kijken. De Olympische Winterspelen gaan beginnen. Vanaf morgen gaan we schaatsen, skiën en shorttracken. We hopen dat Sven, Ireen, Sjinkie, KJeld, Ronald, Antoinette en Kimberley voor successen gaan zorgen. Successen doen ons namelijk allemaal goed. Die geven ons Nederlanders een boost, een gevoel van saamhorigheid. Bij Oranje-successen vergeten we even alle ellende, alle onenigheid. We begraven strijdbijlen en juichen met elkaar voor onze helden.
Alleen daarom moeten overheden, organisaties en bedrijven heel veel geld stoppen in het laten sporten van mensen. Omdat sporten voor IEDEREEN goed is. Ik zie bij De Wereld Draait Door het item over carnaval. Donderdag is de documentaire Nao 't Zuuje op de televisie. De voorstukjes zijn veelbelovend. Het gesprek is geanimeerd en ontroerend, het lied ter afsluiting prachtig. Ik heb niet zoveel met carnaval. Maar toevallig waren Liek en ik vorig jaar tijdens de carnaval in Maastricht en omgeving. We zagen hoe dat leefde.
Bijzonder. Ik begin het te snappen, al zal Vastelaovend mijn haarvaten nooit bereiken. Donderdag toch even kijken, om 21:40 op NPO3. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |