Maar Sven is en blijft mijn held. Een voorbeeld van iemand die het maximale uit zijn talent haalt en heeft gehaald. Die bereid is geweest heel lang en heel hard te trainen. Die ons kijkers in de luie stoelen, met het bord op schoot of de chips op tafel, ontzettend veel plezier en trots heeft bezorgd. Zelfs deze week nog, want we mogen niet vergeten dat hij GOUD heeft gewonnen. Op de 5km. 10 jaar lang aan de top. Een sportman van het allergrootste soort. Een diepe buiging maak ik voor Sven. Ook voor die zesde plaats.
Als ik eerlijk ben: ik zou willen dat ik vandaag 6e was geworden op de 10km op de Olympische Spelen.