Gewoon even terugkijken, rustig, met een kopje thee en een sneetje vers, knapperig brood. Met iets of niets er op. Toch, bakkers van Segaar?
In een wereld van opstandige witte mannen die graag hun stem geven aan populistische politici, waardoor de media bol staan van opgefokte berichten, nepnieuws en persoonlijke aanvallen, is een programma over brood, gepresenteerd door een lieve Brabantse bakker, een verademing. Wat een heerlijk programma, dat Brood van Omroep Max.
Gewoon even terugkijken, rustig, met een kopje thee en een sneetje vers, knapperig brood. Met iets of niets er op. Toch, bakkers van Segaar?
0 Reacties
We kijken Dream School. Het tv-programma waarin onder andere Lucia Rijker een groep voortijdige schoolverlaters probeert weer op de rit te krijgen, door het volgen van lessen van bekende Nederlanders. Het is mooie televisie. Het is soms hartverwarmend, maar soms ook tenenkrommend. Het gedrag van de kids is niet altijd het gewenste gedrag.
Ik weet niet of ik in zo'n omgeving zou kunnen werken. Respect voor al die docenten die dat dagelijks wel kunnen en doen! Een klant van mij is verhuisd. Van het Bezuidenhout, naar het Forepark. Mooie nieuwe ruimte. Het bedrijf groeit en dat zie je. Voor mij betekent dat een andere route. Op de fiets geen 30 minuten meer, maar zeker 45. Dwars door de stad, de Binckhorst, Voorburg en dan de A12 onder door.
Even wennen. Maar wel lekker en gezond, dat fietsen. Ze is vandaag 23 geworden. Onze Anouk. De middelste van drie prachtige dochters. Geboren op 20 februari 1994. Johan Olav Koss won die zondagmiddag de 10km op de Olympische Spelen. Anouk had daar geen boodschap aan. Als een blij kind kwam ze de wereld op. Een heerlijke, volle, lachende baby.
Vandaag is ze jarig. Gefeliciteerd lieve schat. We wensen je nog een mooi, gezond en rijk leven toe. En blijf altijd maar zo lachen. Zondagmorgen. Ik maak me druk om niets. Om koolhydraatarm eten, over rommel op mijn bureau. Maar dat verdwijnt in het niets bij het bericht dat via Facebook binnenkomt. BAM. Een oud-studiegenootje is overleden. Hetty. Lieve meid toen, warme vrouw nu. Had niet veel contact met haar, maar ze laat wel dierbare herinneringen achter.
En kom op hé: begin 50. Dat is toch geen leeftijd om te sterven. Rust zacht lieve Hetty. Rust zacht. Zo'n gezellig zaterdagavond. Met vrienden rond de tafel. Wijntje, Spaatje rood, nootjes. We hebben elkaar een tijdje als groep niet gezien. Geen probleem. We pakken de gesprekken makkelijk weer op. Soms serieus, soms lachen, vaak lachen. Gewoon een gezellige leuke avond.
Niets mis mee. Dan is je werk: kijken of een bal over de lijn is. Dan sta je op 8 meter afstand. Dan lijkt het alsof je vol overtuiging het spel volgt. En dan zie je niet dat een bal een meter over de lijn is.
Blijf dan lekker thuis. Donderdagavond. Italiaanse les. Heerlijk. We leren elkaar begroeten, te vragen hoe het me je gaat. We stellen onze partner voor, vragen wat voor werk je doet en waar je woont. We leren tellen, lidwoorden te gebruiken en vervoegen werkwoorden.
Bellissima. Waarom bemoeien we ons overal mee? Waarom? De media - en wij, Hollanders, buitelen over elkaar om een mening te hebben over het plassexfilmpje van Madame Paay (wie is zij eigenlijk?) of over de lotenverkopertjes uit Bladel en dat RTL Late Night minder kijkers trekt (so what).
Ik zou wel graag eens zien dat we ons meer druk maken over het feit dat STEEDS MINDER MENSEN HUN HAND UIT STEKEN IN HET VERKEER OF HUN RICHTINGAANWIJZER NIET GEBRUIKEN. Zo. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |