Af en toe bak ik zelf ook. Helaas te weinig om me zelf aan te melden bij André!
Binnenkort begint het weer: Heel Holland Bakt. Ik kan niet wachten. Ik ben niet alleen een fan van André van Duin, maar ook een fan van bakkende Hollanders. Het gepruts in de keuken vind ik zowel vermakelijk als aanstekelijk. Zo kijk ik ook naar The Great British Bake Off, naar Masterchef (alleen Australië) en naar Yvette van Boven. Keuvelend koken. Lekkere televisie.
Af en toe bak ik zelf ook. Helaas te weinig om me zelf aan te melden bij André!
0 Reacties
Aldi stopt met de verkoop van plastic tasjes. Helemaal goed. Ik ben echt al gewend aan het feit dat als ik boodschappen doe, ik zelf een tas mee neem. Tassen genoeg. Groot, klein, stevig, voor vóór op de fiets, of achterop aan de bagagedrager.
Samen werken aan een schoner aardbolletje. Is helemaal niet zo ingewikkeld. Het begint met een tasje van je eigen. Hoe wil jij je fipronil? Gekookt of gebakken? Nou, doe mij maar gepocheerd! We hebben het over eieren. En eiergate. En over een zaak die volgens mij helemaal uit de hand gelopen is. Niemand weet precies wat er aan de hand is, hoe groot de omvang is, wat je wel of niet mag eten. Intussen is een hele sector langzaam aan het omvallen, gaan bedrijven failliet, raken mensen in de stress, de eieren in de vuilnisbak en de kippen krijgen we niet meer op stok.
Het is met kippen en eieren altijd hetzelfde verhaal: waar is het mee begonnen? Niemand die het weet. Ze werd vijfde, waar iedereen, zij zelf ook, dacht dat ze wel eerste zou worden. Sifan Hassan, 1500 meter loopster. De teleurstelling was groot. Ongeloof stond op haar gezicht. Waar was het fout gegaan? "Ik weet het niet, ik weet het niet", stamelde ze tegen de verslaggever. "Ik weet het niet. Weet niet wat ik moet zeggen! Mag ik nu?" En weg was ze.
Maar ze gaf het juiste antwoord. Soms weet je het gewoon niet. Punt. Niet op dat moment, niet vlak er na. Misschien later. Ooit. Een gewone werkdag. Een aantal foto-opdrachten uitzetten, nieuwsbrieven maken, werken aan nieuwe website en een website bijwerken, video voorbereiden, wat administratie doen en schrijven aan een aanbesteding. En dat allemaal in korte broek met de tuindeuren open.
Wat heb ik toch leuk en gevarieerd werk. De Oranje leeuwinnen doen hun naam eer aan. Ze winnen de EK Voetbal. Wat een feest. Heerlijk om te zien. We zitten thuis met z'n tweetjes op de bank en vergeten te eten. Spannend, aanvallend, doelpunten, inzet, teamgeest. Ze stralen echt uit hoe sport kan en moet zijn. En achter de schermen zal er best wel wat zijn (de spelers die niet of nauwelijks aan spelen toekomen), maar dat weten ze ook achter hun schermen te houden. Zo word je SAMEN kampioen.
En 's avonds winnen Vetter en Schippers een blinkend bronzen medaille. Het was een mooi sportzondag. De vakantiekilo's. Wie heeft ze niet. Onze vakantie was heerlijk, maar wel een vakantie van lekker luieren, beetje hangen op het strand of in het zwembad van onze mooie huisje. Lekker eten, biertje voor de dorst. De hardloopschoenen lagen thuis. Die hadden ook even rust. Terug in het normale ritme - al staan we hier thuis nog lekker in de vakantiemodus - pakken we het lopen weer op en laten we het biertje even staan.
En dat gaat prima zo. Bij ons om de hoek komt een nieuwe bakker. Op een plek waar al een bakker zat. En daarvoor ook een. En daarvoor. Een bakkershoekje dus. Wij eten niet zoveel brood en als ik eerlijk ben, dat weinige brood neem ik vaak mee uit de supermarkt. Maar, daar stop ik mee. Ik ga vanaf zaterdag bij de bakker mijn brood halen. Waarom? Omdat ik het de bakker gun, omdat ik vind dat een wijk als de onze winkels nodig heeft voor de leefbaarheid en omdat het gewoon heel lekker brood (en banket) is wat die bakker gaat verkopen.
Segaar. Ik kom er aan! Ooit was Sarina Wiegman de gymlerares en klassenmentor van onze oudste dochter. Op het Segbroek College in Den Haag. Heb haar toen wel gesproken. Duidelijk, nuchter, gedreven en aardig. Ik moet daar steeds aan denken als ik haar bezig zie rond de Oranje-dames. Moet een fijne coach zijn. Kan niet anders. Het enthousiasme, de inzet, de saamhorigheid, het spat van de groep af. Met een tevreden nestor Foppe die het allemaal vrolijk aanziet.
Dát, lieve mensen, is sportbeleving. En daarom vind ik de prestaties van die meiden supergaaf. De vier - Hollandse - jongens pakten voor de grap de strandrolstoel en gingen er mee de zee in. Dat zagen de - Spaanse - badmeesters. De rapen waren gaar. Er werd op fluitjes geblazen, de jongens moesten zitten op het strand en ze kregen van alle kant zich de les gelezen. Namen werden genoteerd. Na een uur mochten ze gaan. Ze dropen af, met hun staart tussen de benen.
Dat gaat in Spanje toch even anders dan bij ons. "Zullen jullie dat niet meer doen?" |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |