En om mee te kunnen tellen, ook daar heb je goed onderwijs voor nodig.
Leraren in het basisonderwijs gaan heel misschien wat meer verdienen. Zo lees ik in de krant. De VVD gaat schoorvoetend akkoord met een voorstel van de PvdA, mits er dan ook meer geld naar veiligheid gaat. Voor wat, hoort wat. Wat erg eigenlijk. Wanneer komt het inzicht bij politici er nu eens dat goed onderwijs een recht én een plicht is in onze samenleving. Wanneer je geen goed onderwijs krijgt - en daar zijn dus voldoende en goed opgeleide leraren voor nodig - dan pas tel je (later) niet mee in de maatschappij. Zie mijn berichtje van gisteren.
En om mee te kunnen tellen, ook daar heb je goed onderwijs voor nodig.
0 Reacties
1000 kinderen in Den Haag krijgen een gratis smartphone. Omdat ze in een arm gezin leven. En omdat je zonder smartphone niet meetelt. Ik snap daar niets van. Kinderen zonder smartphone zouden geïsoleerd raken. Nu gun ik ieder kind alles en dan vooral het beste. Maar denk eens goed na: we leven in een wereld waarin je zonder smartphone niet meer meetelt. Laat dat maar op je inwerken.
Ik kan er nog veel meer over zeggen. Doe ik niet. Maandag. Deze dag associeer ik altijd met 'beginnen'. We starten de week, we maken de agenda op, vullen het to-do-lijstje aan. Zo ook vandaag. Ook nieuwe plannen, ideeën en mogelijkheden. Het was na de vakantie even lastig om op gang te komen. Heeft misschien ook met ouder worden te maken. Maar de knop gaat om en we gaan gewoon weer beginnen.
On your mark...! De vakantie van mijn meisje is voorbij. Het waren bijzondere weken. Op vakantie met de kinderen om te vieren dat we 30 jaar getrouwd waren. Dagen gedeeld met lieve en goede vrienden. Eerder terug vanwege de gezondheid van een ouder - het gaat inmiddels weer goed -, voorbereiden op het werk dat er aan zit te komen of al binnenkomt. We sluiten deze bijzondere weken af met een etentje samen bij Da Braccini. Een fijn restaurant, met eerlijk en heerlijk eten, waar het gewoon gezellig toeven is.
Dag vakantie. We koesteren de herinneringen. Het was bijzonder. Ik wandel met de hond. Het regent een beetje. De hond wil doorlopen, ik even schuilen onder een boom. Onder een boom is het altijd goed. Boven fluiten de vogels, ruist de wind door de bladeren. De hond snuffelt. Doet zijn plasje. De regen trekt weg en wij lopen door.
Onder een boom is het altijd goed. Als ik later begraven word, dan graag onder een boom. Waarin de vogels fluiten en de wind door de bladeren ruist. Barcelona
Op La Rambla schuifelden we in drommen achter elkaar. We bekeken prullaria, en ook een levend standbeeld. Van de Plaça de Catalunya richting haven en weer terug. We doken de Barri Gòtic in, dronken koffie en cola op de Plaça Reial. Gewoon, omdat het kon. Even op bezoek. De stad van Gaudi en Cruijff, een stad van liefdevolle mensen, van kinderen en hoop, is geraakt in het hart. Het bloedt en weent. En wij wenen mee. Nu even geen geschuifel, maar gepaste stilte en de gedachten bij hen. In die stad Barcelona. Vandaag is het 40 jaar geleden dat Elvis overleed. Vandaag is ook mijn zus jarig (gefeliciteerd!). Vandaag krijgt mijn dochter Anouk met haar vriend Lars de sleutel van hun eerste eigen koophuisje. Vandaag lees ik ook in de krant dat er GenX in het Haagse drinkwater zit. Daar krijg je kanker van. Maar omdat er niet zo veel GenX in het water zit, is het niet zo gevaarlijk. Eigenlijk net als met dat Fipronil. Het is niet best, maar je gaat er niet direct dood van. Dus.
Laten we maar even naar Elvis luisteren. Suspicious Minds. 15 augustus is een speciale dag. In Nederland, maar toch vooral ook in Den Haag. De dag van de Indië-herdenking, de herdenking dat in 1945 de oorlog ook in het toenmalige Nederlands-Indië eindigde. Bij het Indië-monument bij de Haagse Waterpartij staan al dagen de hekken en stoelen klaar voor al die mensen die naar deze herdenking komen. En dat zijn er nog altijd veel. Heel veel. Den Haag is - zo zingt Wieteke van Dort - is toch een beetje de weduwe van Indië. En dat maakt deze herdenking altijd speciaal en druk.
Het zou goed zijn als deze dag dezelfde status als 4/5 mei zou krijgen. Ik mag graag koken. Ooit had ik de wens om kok te worden, soms droom ik er nog wel eens van om mijn eigen lunchroom (of zoiets) te hebben, maar het blijft bij wensen en dromen. Thuis speel ik de hobbykok, ik kijk veel kookprogramma's en ik lees graag in kookboeken. En, en dat kan ik iedereen aanraden, ik kijk de serie Chef's Table op Netflix. Een serie portretten van wonderlijke topchefs die ieder op hun eigen wijze een restaurant, keuken en familie runnen.
Inspirerende mensen, die toevallig koken. Aanrader. Ik heb genoten van de WK Atletiek, afgelopen week. Mooi wedstrijden, felle strijd, geweldige sfeer, al had dat gefluit voor dopingzondaars van mij niet gehoeven. Winnen en verliezen ligt dicht bij elkaar. Cliché, maar zo is het wel. Sinds ik zelf loop, merk ik dat deze vorm van sport - hardlopen - mij een ander mens gemaakt heeft. Eén met jezelf zijn en toch samen met anderen sporten. Ik kan er van genieten.
Niet voor niets noemen ze atletiek wel de moeder van alle sporten. Ik snap steeds beter waarom. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |