Boeiend, onderhoudend, humoristisch. Een lange zit, maar de avond vloog voorbij.
Het is lang geleden dat ik naar het toneel ben geweest. Ik kom wel in het theater, maar bij cabaret of muziek. Of we gaan naar het Filmhuis. Nu dus toneel: De Revisor in de Koninklijke Schouwburg. Een stuk uit de eerste helft van de 19e eeuw verplaatst naar 2015/2016, het zuiden van Nederland.
Boeiend, onderhoudend, humoristisch. Een lange zit, maar de avond vloog voorbij.
0 Reacties
Een spannende woensdag: PictureThis Den Haag aflevering #3 in het Fotomuseum. Uiteindelijk toch weer veel aanmeldingen, ondanks dat we nu voor het eerst toegang vragen. Een spreker meldt zich af, maar een ander dient zich aan. Het loopt weer allemaal op rolletjes.
Heerlijk om te doen, dit soort bijeenkomsten. Kost geen moeite, levert energie op. Schaatsen op natuurijs. Dat kon vandaag. Nou ja, echt natuurijs vind ik dat niet: water op een betonbaan spuiten en dan wachten tot het drie centimeter dik is. Maar goed, het is water dat zelf bevriest en dat noemen we natuurijs. En daar op schaatsen, dat kon net 1 dag. Lekker koud, dat was het vandaag. Muts op, handschoenen aan en koude rode wangen.
’s Avonds zuurkoolschotel gemaakt, met worst. Heerlijk, zo’n winter. Jammer dat het lijkt of de winter al weer voorbij is. In de krant lees ik het verslag van ADO-Ajax. Ik had al even iets gezien bij Studio Sport, maar dat kijken we niet zo vaak. Oerwoudgeluiden. Dat het nog bestond. Te erg voor woorden eigenlijk. Te dom ook. Wat schieten we er mee op?
Het voetballen wordt er maar niet leuker op. Thuis schakelen we dan over op andere sporten. Of een film, zoals gisteravond. Er zit tenslotte een knop op de tv. We doen de financiën en maken ook een planning. Hoe zit het met de vakantie? We willen in mei naar een zonnig oord. We checken diverse websites en voor we het weten hebben we in mei een lekker weekje weg geboekt. Heerlijk, nu al zin in.
Een week lang rusten, lezen, lekker wandelen en de natuur bekijken, zwemmen en heerlijk eten. Sardinië. Het wordt kouder. Normaal gesproken zou ik nu moeten gaan hardlopen. Maar ik ga niet. Mag niet. Niet vanwege de kou, maar ik ben geblesseerd. Kuit doet pijn en ook de hamstring heeft kuren. Oefeningen doen en even pas op de plaats.
Wandelen en fietsen, dat mag wel. Gelukkig is er de hond. Is nog gezellig ook. Ik sta voor de klas en geef les. Aan tweedejaars MBO leerlingen. Ik mag ze vertellen wat ondernemen voor mij inhoudt en wat ik doe bij MKB Den Haag. De klas luistert en reageert. Maar ook zitten er leerlingen op hun telefoon te turen. Toch prikkel ik de klas en heb ik aardig de aandacht.
Leuk om te doen en mooi om ervaringen te delen. En nu maar zien of ze daar iets van oppikken. Soms lopen dagen anders dan je ze vooraf – zo goed mogelijk – had gepland. Dan komt er iets tussen, of er loopt iets uit, of je krijgt een opdracht die zo belangrijk is, dat al het andere even opzij moet worden geschoven. Zo’n dag was het vandaag. Het liep anders dan gepland. En dat voelt niet altijd prettig.
Maar ach, het kwam allemaal goed. Kan dat: een vrouw met twee paspoorten op de voorzittersstoel van ons parlement. Ik vind van wel, als ze haar werk maar goed doet, geen gekke dingen zegt en de boel onder controle houdt. We moeten terugkijken in onze geschiedenis om te leren en te weten dat onze hele samenleving een smeltkroes is.
Ze mag van mij wel wat duidelijker praten. Dat dan weer wel. Ik eet met Farshad een broodje. We kijken uit over de Utrechtse baan. Hij een sjiitische moslim, ik een mislukte katholiek. We praten over eten, over eetgewoonten, over wat wel en niet mag. Het is boeiend om met hem te praten. Een kijk op de wereld die nieuw is voor mij. Het leert mij echt anderen beter te begrijpen.
Eten verbroedert. Ik weet het zeker. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |