Straks weer terug. Ik zie aan de vlaggen dat ik windje mee heb. Gelukkig.
De wind is straf. En koud. Het is heel koud. Gaandeweg mijn fietstocht voel ik mijn tenen bevriezen. Het gezicht is ijzig. Ik trap door. 45 minuten, van de ene kant van de stad, naar de andere kant. Van huis naar klant. Wel lekker in beweging. Dat vind ik ook niet erg. Wel die kou. Ik ben niet van heet, maar ook niet van heel koud.
Straks weer terug. Ik zie aan de vlaggen dat ik windje mee heb. Gelukkig.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |