De klok tikt door en mijn voeten staken niet. De tijd is mooi, maar niet zo mooi als de race zelf.
21.1 kilometers trekken onder mij door. De klinkers in de stad, het asfalt op de toegangswegen, het onverharde pad dat het bos met de duinen verbindt. Ik ren langs winkels en villa’s. Door mensenhagen en door duinlandschap. Soms in de felle zon, vaak in een milde schaduw.
De klok tikt door en mijn voeten staken niet. De tijd is mooi, maar niet zo mooi als de race zelf.
0 Reacties
Laat een antwoord achter. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |