Wel gisteren naar het handbal gekeken. Hoe mooi was dat dan!
Gisteravond vochten Badr en Rico tegen elkaar en heel Holland keek. Heel Holland? Nee, niet heel Holland. Ik keek niet. Ik houd van sport, maar niet van dit rumour. Uitslovers met grote monden die elkaar en plein public in elkaar willen slaan en daar nog veel geld voor vangen.
Wel gisteren naar het handbal gekeken. Hoe mooi was dat dan!
0 Reacties
Ik ben een alpha. Ik ben van de letters, de taal, het woord. Cijfertjes, rekenen, wiskunde, het is niet zo aan mij besteedt. Al vond ik hoofdrekenen en van die verhaalsommen vroeger wel leuk. Op de middelbare kon ik wel natuurkunde en een beetje wiskunde. Maar ik blonk er niet in uit.
Mijn Oom Ed wel. Hij was een reken- en wiskundeman. Cijfertjes waren zijn lust en zijn leven. Waren, want hij is vorige week overleden. 83 jaar. Ik heb hem kort geleden nog gezien en gesproken op een bijzondere familiebijeenkomst. Ik vertelde hem dat ik zijn laatste boek had gekocht en dat ik er af en toe in blader en lees. Het boekje ligt op mijn werkkamer. Een dankbare herinnering aan mijn oom die zo van cijfertjes hield. Dag vol deadlines. Dag ook van verjaardagen. Laatste dag van een volle werkweek. Dag van de start van een druk en gezellig weekend. Dat waarop ik alvast uitkijk naar een paar echte vrijdagen. Dagen met niets, met een boek, met een film, met leuke dingen doen samen met mijn meisje.
Maar eerst nog deze vrijdag. Joop Braakhekke is overleden. Grappige man. Ik ken hem alleen van televisie. Heb nooit bij hem gegeten. Amsterdam-Zuid lag niet zo vaak op mijn route. Misschien wel de eerste televisiekok van Nederland. Dat kon hij goed, zelfs als hij meneer Wijdbeens op bezoek kreeg.
Ik heb dinsdag een stukje PSV gekeken en vandaag een stukje Real Madrid. Champions League. Beide keren in slaap gevallen. En dat is gek. Want ik ben een voetballer. Geweest tenminste. Zelf 43 jaar gespeeld en in die jaren veel gekeken, bezocht en er over gelezen.
Maar nu val ik in slaap. Tijd voor iets anders. Ik houd mij veel bezig met fotografie. Ik leef er deels van, maar ik ben ook liefhebber. Vorige week hadden we weer een PictureThis Den Haag, met boeiende verhalen van Yvette Wolterinck en Henk Wildschut. Vanmorgen zie ik een bericht voorbij komen van een kleine tentoonstelling in het Nutshuis. Over strijders voor mensenrechten, gefotografeerd door twee Haagse fotografen.
Praten met, over en in beelden. Dat heeft zoveel zeggingskracht. Afgelopen weekend las ik weer de column van Youp. Meestal is hij vlijmscherp. Hij ziet als geen ander waar het in onze maatschappij wel eens schuurt. En hij heeft de gave van de pen om daar heel vilein, maar altijd binnen de lijntjes, een stukje over te schrijven.
De column van zaterdag 3 december was ingetogen. Maar wel weer glashelder. Lees maar even. Surprises, gedichten, cadeautjes. Lekker eten en genoeg te drinken. We zijn allemaal bij elkaar, in het huis van opa en oma. Achter het witte laken - traditie in de familie - liggen de pakjes uitgestald. Pas als iedereen er is, mag het laken weg. We snoepen, lachen, luisteren. We zijn blij met de verrassingen.
Het was weer een bijzondere avond. Dank u Sinterklaasje! De tram rijdt een rondje door de stad. We zien Den Haag in het donker. Feestverlichting en versiering. Mensen op weg naar huis of een afspraak. Ondertussen genieten wij van een heerlijk maal. Bijzondere gerechten en lekkere wijnen, samengesteld door Pierre Wind. De Hoftrammm. Bedacht en gerund door Bobby van Galen.
Mooi en bijzonder idee. Voor als je iets speciaals wilt doen. Het huis ligt vol cadeautjes, papier en papiersnippers. Beetje stress bij de één, veel plezier bij iedereen. Zondag vieren we met de hele familie Sinterklaas. In onze familie echt een familiefeest. Met opa en oma (en bij hun thuis!), de zussen van mijn vrouw, de kleinkinderen. Lekker eten, lekker snoepen.
Een mooi feest dat wij blijven vieren. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |