Ik kom hier in de komende tijd wat vaker op terug. Het houdt mij bezig.
Ik hoor vandaag heel vaak het woord klimaat voorbijkomen. Zou een sleutelwoord in de formatie kunnen zijn. Het klimaat. Komt gek uit de mond van Rutte en soms wat te vaak uit de mond van Klaver. Ik vraag me vervolgens af wat ze bedoelen met klimaat. Is dat alleen het weer? Of gaat het om het leefklimaat? Een kijk op een duurzame samenleving? Dat is zoveel meer dan klimaat alleen.
Ik kom hier in de komende tijd wat vaker op terug. Het houdt mij bezig.
0 Reacties
Het is eigenlijk niet te doen. Op maandagmorgen met de auto van mijn huis naar de andere kant van de stad. Naar het Forepark. Het is slecht weer. Alle wegen lopen dicht. Iedereen moet dezelfde kant op, dezelfde trechters door. Verkeerslichten teveel en altijd op rood. Over 11 kilometer doe ik 5 kwartier. En mijn humeur schiet op chagrijnig en mijn rug protesteert van het lange zitten.
Het is dat het regende. Anders lekker op de fiets. De muziek is wat hard en het vlees is wat veel, maar het is vooral gezellig. We zijn uit eten. Met familie. Met z'n viertjes. We drinken wat, eten lekker en babbelen bij. Over serieuze zaken en natuurlijk komen ook de koetjes en kalfjes voorbij. jKoffie en thee toe.
Doen we gauw weer. Zo spreken we af. Goed om met vrienden of familie af en toe even tijd voor elkaar te nemen. Dat doen we namelijk te weinig. Ja, jullie ook! In het NRC (of is het dé NRC) staat een interview met Jordy Cruyff. De zoon van. Over zijn vader en hoe het is, een jaar na zijn overlijden. Het valt niet mee, maar ze redden het wel. Ze leven voort in de geest van Johan. Wat mij betreft een mooie geest. Staan voor wat je vindt, En dat volhouden. Niet altijd even leuk en makkelijk naar anderen. Maar wel duidelijk.
25 april loop ik 14k door Amsterdam. Johan Cruyff Run. We starten om 20.14. Van het Olympisch naar de Arena. Ik heb er nu al zin in. Soms, als je pc niet doet wat jij wilt dat hij doet, roep ik hulp in. In dit geval via een klant, dus niet mijn eigen it-mannetje. Maar deze is ook heel vriendelijk en behulpzaam. Ergens vanachter zijn eigen scherm, ver weg in het land, is hij in mijn computer aan het werk. Wonderlijk. Ik zie de muis alle kanten op gaan.
Het wil niet lukken. Hij moet even de boeken in. Volgende week verder. Dag mannetje achter het scherm. Gisteren mijn stem uitgebracht en 's avonds gekeken naar allerlei tv-programma's die zich bezig hielden met de uitslagen. Ik zag juichende mensen, huilende mensen. Verliezers hadden gewonnen, winnaars hadden verloren. Een zetel meer of minder, het ging de hele avond op en neer.
De campagnetijd is voorbij. Geen lijsttrekkers meer op tv, radio en in de bladen. Over 4 jaar zoeken ze weer contact met het volk. Het ochtendwandelingetje met Moos. Ik loop door mijn straatje. Gezellige buurt, allemaal nette mensen. Denk ik. Ik kan niet achter alle gevels kijken. Op de hoek is het stembureau al geopend. De eerste buurtbewoners komen aanlopen. De eerste stembiljetten krijgen een rood hokje. Ik ga later vandaag. Eerst nog even mijn stembiljet opzoeken.
Mooi dat we in ons land vrij kunnen stemmen, op een partij naar keuze. Dat is een gevoel van vrijheid dat los van iedere partijkeuze staat. We leven in een mooi en rijk land. Als je dat maar weet! De tweede dag is altijd de ergste. De warmte zit nog in mijn lijf. Krijg ik weer een koortslip? Mijn benen zijn stram. De dijbenen zo stijf als een hoepel. Het lichaam kraakt aan alle kanten. Maar om mijn mond zit een mooie glimlach. Het was zondag tijdens de CPC een feestje. Te warm? Ach ja. Maar een feestje in de stad. Dat maakt alle pijntjes na afloop dragelijk.
En ik heb het toch maar mooi gedaan. 21 f***ing kilometers. Trots op mezelf. Het land trilt nog na van de diplomatieke rel tussen Nederland en Turkije. Ongelooflijk eigenlijk dat landen - lees eigenlijk mensen - zo met elkaar om gaan. Dat ze elkaar het leven zo zuur willen maken. Dat er zo'n gevecht ontstaat over wie de bovenliggende partij nou eigenlijk is. Een worsteling, zonder winnaars, alleen maar verliezers. De kloof wordt groter, op een moment dat het tijd wordt dat we die kloof gaan dichten.
Ik kan om dit soort zaken niet eens meer boos worden. Wel heel verdrietig. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |