Morgen begint de Boekenweek. Thema: Duitsland. Motief: 'Was ich noch zu sagen hätte' (Reinhard Mey). Doe mij een lol, en koop tussen 12 en 20 maart een boek. In de boekhandel (en dus NIET online). Een roman, een leesboek, een reisgids, een kookboek, een thriller, een stripboek, een boek met managementadviezen, een schoolboek. Gewoon een boek. En lees het. Zo leuk.
0 Reacties
Het afgehakte hoofd op de stoep van een waterpijptent. Dat hoofd, daar heb ik niet zo’n beeld bij. Wat ik mij wel afvraag, is hoe dat in zijn werk gaat. Doe je dat met een bijl, een zwaard, een heel groot mes? Gaat dat makkelijk, hoe ga je door de nekwervels heen? Gekke vragen, luguber.
Het is toch meer iets voor een film. Hoofden afhakken en voor een waterpijptent neerzetten. Onze hond is een bijzondere hond. Het is meer een stripfiguur, dan een hond. Hij kijkt guitig, is wollig, en een grote snuffelaar. Hij loopt graag met zijn neus over de grond en dicht tegen de muur. Waar het kan, plast hij. Opdat alle andere honden uit de buurt weten dat hij er geweest is. Onze hond. Moos.
Soms ben ik hem wel zat. Maar ik zou ook niet weten wat ik zonder hem zou moeten. Dat heb je zo, met een hond. Op tv is gisteren een nieuwe serie begonnen: Follow the Money. Inderdaad, een Deense serie. Over geld, beleggen, hebzucht. Over moord, hulp en radeloosheid. Ik kijk er naar en ben geboeid. Mooi gefilmd, sterk geacteerd. Die Denen weten hoe het moet. Het is echt televisie.
En net als goede wijn of heerlijk eten. Na een mooi glas of een heerlijk bord hoef je niet direct meer. Dat komt wel. Volgende week bijvoorbeeld. Den Haag is de stad waar ik geboren ben. En getogen. Nooit ergens anders gewoond. Soms zou ik dat wel willen. Maar we doen het niet. Wonen, werken en leven, het is mijn stad. Ik fiets van het centrum richting Rijswijk. Van Rijswijk richting het centrum. Ik kom door de Weimarstraat. Ooit leerde ik daar zwemmen.
Thuis is voor mij thuis. En Den Haag. Mooie stad achter de duinen. Ik ben lang geblesseerd geweest. Van de kuit, bleek het de hamstring. Van de hamstring kwamen we weer uit bij mijn onderrug. Altijd weer die rug. Jeroen en Sven hebben hun best gedaan. Ik mag weer lopen. Helemaal fit ben ik nog niet, maar daar wordt aan gewerkt. Heb er zin in.
Zondag 6 maart. CPC. Op mijn gemak, maar toch enigzins in tempo, loop ik de 10km. Heerlijk. De verhuiswagen is leeg. De broodjes zijn op. Alles staat op zijn plek. We rijden terug naar huis. Zonder haar. Thuis loop ik naar boven en zet wat spullen terug in de lege kamer. De kamer waar ze 22 jaar lang, sinds we hier wonen, sliep, zich aankleedde, speelde, las. Hier was ze blij, had ze haar verdrietjes. Hier maakte ze huiswerk en bouwde ze aan haar dromen.
De kamer is leeg. Over mijn wangen rollen tranen. Ik sta op een ladder met een grote bak witte verf. De groene muur kleurt langzaam wit. Uit de radio klinkt muziek. Af en toe hoor ik buiten de tram en onder mij doet de benedenbuurvrouw de voordeur dicht en op slot.
Vanaf morgen woon Milou hier. We maken haar huisje mooi. We zijn en blijven een bont gezelschap. Kokende Mannen. Al bijna 8 jaar komen we zo’n 4 keer per jaar bij elkaar – los van andere keren dat we elkaar als vrienden zien. Om te koken, te proeven en over het leven te praten.
Vandaag weer in Scheveningen. Bij Robert Spierenburg van Kookstudio.nl. We kookten Amerikaans. Het was lekker en echt: niet overmatig veel. Onze Wethouder van Sport, Rabin Baldewsingh, doet zijn uiterste best om Den Haag aan het sporten (in beweging) te krijgen. We worden allemaal te dik, bewegen te weinig en dat levert gevaren op voor de volksgezondheid: obesitas, hart- en vaatziekten, diabetes, gewrichtsklachten. Noem maar op.
heeldenhaagsport.nl/ is de website waar je veel informatie kunt vinden. Doe er uw voordeel mee. Ik loop zondag de 10k CPC. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |