Jammer dat ik dan 1 afspraak helemaal vergeet. Gelukkig kon de ander er erg om lachen. Ik ook. Als een boer met...
Het is druk in het Strandhuis. Volle agenda, veel te doen. Lekker wel. Gevarieerd werk en het levert af en toe ook nog wat op.
Jammer dat ik dan 1 afspraak helemaal vergeet. Gelukkig kon de ander er erg om lachen. Ik ook. Als een boer met...
0 Reacties
Ik ben met voetballen gestopt, want de enkel wil niet meer. Hardlopen gaat prima, maar op een veld lopen en sprinten, draaien en springen, dat gaat niet meer. Dat voel ik als ik zondag bij mijn team scheidsrechter mag zijn. Veteranenpotje. Hijgende kerels met rode hoofden die het spelletje nog te leuk vinden.
Ik fluit. Een wedstrijd zonder gedoe. Jammer dat mijn team met 1-6 verliest. Kon ik verder weinig aan doen. Soms eet je wel eens ergens waar het best leuk en gezellig is. Waar het eten prima is, het bier goed op temperatuur, het kraanwater in leuk karaffen wordt geserveerd en de koffie en thee lekker zijn. Waar de mensen aardig zijn, waar je dus gewoon een leuke avond hebt. Alleen vergeten ze van de bediening en keuken af en toe waar je bent.
Maar dat kon mij niets schelen. Ik verkeerde in top gezelschap en had het reuze naar mijn zin. Ik zie beelden en foto's van PSV supporters in Madrid. Ze vernederen bedelende zigeuners op een onmenselijke manier.
Soms weet je gewoon de woorden niet te vinden voor wat je denkt en voelt. Gisteravond naar Soldaat van Oranje geweest. Prachtige voorstelling. Verhaal was bekend, maar de wijze waarop dit theater gemaakt wordt, was indrukwekkend. Een lange zit, van drie uur, die geen moment verveelde.
Eén zinnetje bleef me extra bij. Uit het begin en weer op het eind. “Als wij niets doen? Wie dan?” De teksten zijn al weer meer dan vijf jaar oud. Het verhaal speelt in WO II. Maar dit zinnetje is ook vandaag de dag iets om je af te vragen. Ik houd van de morgen. Ik houd van een stad die ontwaakt. Een vage zon die langzaam aan warm wordt. De kou aan je handen bij het wandelen met de hond. Mensen op de fiets, op weg naar school of hun werk. De eerste straatvegers, de krantenjongen met de laatste krantjes. De bakker die even uitblaast van een nachtje hard werken.
Genieten van de kleine dingen van het leven. Mooi toch. Praten over een nieuw concept. Teamoverleg. Taart bij een verjaardag. Mailtjes wegwerken. Mooi nieuw project opstarten. Reizen met de trein. Meeting in de Starbucks. Eten aan tafel. Trotse commando's bij DWDD. PSV heldhaftig tegen Atletico zien voetballen. Een afleveringetje House of Cards. Rond met de hond. Heerlijk geslapen.
Gewoon een dinsdag in Maart. 6 april is er een nationaal referendum. Over een verdrag met de Oekraïne. Weet u waar het over gaat? Ik niet. Ik hoor de politiek roepen dat we voor moeten stemmen, dat is goed voor NL en Europa. En ik hoor veel getoeter dat we nee moeten stemmen, want...geen idee eigenlijk.
Ik ga me maar even inlezen. Serieus nemen. En daarna bepaal ik wel wat te doen. Ik begin in mijn krant. Voor zijn verjaardag hebben we mijn schoonvader een weekendje Ieper gegeven. Hij is zeer geïnteresseerd in geschiedenis, maar weet van WO I in België niet zo veel. Dat wil hij graag een keer van dichtbij bekijken. Dus we stappen de auto in en rijden naar de Westhoek van Vlaanderen. Het is mooi weer.
De eerste dag bezoeken we het musuem, een paar begraafplaatsen en 's avonds zijn we bij de Last Post onder de Meenenpoort. Een indrukwekkende dag. De tweede dag weer een klein museum, een paar begraafplaatsen, een monument en een plek waar zwaar gevochten is. Om stil van te worden. Oorlog. Waanzin. Ik loop rond in het vernieuwde ROC Mondriaan, de Hospitality Campus, aan de Koningin Marialaan in Den Haag. Prachtig verbouwd. Ook de locaties in de Helenastraat, aan de overkant. Ik ken het van voor de verbouwing, mijn dochter zat er op school. Ik eet een broodje en drink een kop koffie.
Maar wat zijn er toch een hoop hufters die het niet kunnen opbrengen om tijdens een praatje van de gastheer hun mond te houden. Eigen gekakel eerst. Onbeschoft gewoon. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |