En nu vallen we met z'n allen over Halbe heen. Rollebollend hebben we allemaal een mening over Halbe die vanaf nu aangeschoten wild is. Eigen schuld. Maar wij maken het een dikke bult.
Halbe Zijlstra doet of hij bij Poetin op de thee is geweest. Dat was hij niet, maar oud-Shell topman meneer Van der Veer. Maar Halbe deed voorkomen of hij dat was. En dat was niet zo slim van Halbe. Sterker nog, ik denk onwenselijk. Als vooraanstaand gezicht van een regeringspartij en - op het moment van zeggen - een toekomstig minister.
En nu vallen we met z'n allen over Halbe heen. Rollebollend hebben we allemaal een mening over Halbe die vanaf nu aangeschoten wild is. Eigen schuld. Maar wij maken het een dikke bult.
0 Reacties
Morgen gaan ze in de Eerste Kamer stemmen over de donorwet. Ik snapte niet zo goed wat nu de functie van de Eerste Kamer is. Wat mogen de senatoren nu wel en wat niet? Ik heb het even opgezocht. Zie hier. Het wordt me duidelijk en ik begrijp nu ook het debat daar, de uitleg die Pia Dijkstra mag komen geven (ik vind haar niet zo'n sterke debater). Nu ben ik benieuwd naar de uitkomst.
Zelf ben ik blij met deze wet. Omdat ik uit mijn omgeving weet hoe belangrijk deze wet zal zijn. Museum Voorlinden, gelegen op Landgoed Voorlinden, is een museum voor moderne en hedendaagse kunst. Het is twee jaar geleden geopend. Een bijzonder museum, met bijzondere kunst. Soms indrukwekkend, soms verrassend, soms kunst waarvan je denkt 'is dit kunst?' Het gebouw is licht en ruim opgezet. Een mooi tijdverdrijf voor een zondagmiddag of een woensdagochtend.
De tuin en omgeving zijn ook prachtig, al zie je dat wat minder op een winterse dag. De straat schuift weer onder mij door. Het is fris en zonnig in de duinen. Ik ren weer en heb het naar mijn zin. De conditie is na weken grieperig en verkouden niet top, maar ook niet slecht. Kracht en snelheid zijn ook nog niet top, maar ik voel me goed. We lopen een dik uur in een rustig tempo en ik houd het goed vol.
11 maart CPC. Als het gaat zoals het gaat, ga ik die lopen. Maar wel in een rustig tempo. Ik vind de Olympische Spelen, zowel de zomer als de winter, bijzonder. De beste atleten van over de hele wereld, als het goed is in de vorm van hun leven, komen een paar weken bij elkaar om te strijden om eremetaal, om het beste uit zichzelf te halen, om het beste van zichzelf te laten zien. Ik vind het ook een mooi event, omdat we dan kijken naar sporten waar we normaal nooit naar kijken.
Let the games begin. Ik ga kijken. De Olympische Winterspelen gaan beginnen. Vanaf morgen gaan we schaatsen, skiën en shorttracken. We hopen dat Sven, Ireen, Sjinkie, KJeld, Ronald, Antoinette en Kimberley voor successen gaan zorgen. Successen doen ons namelijk allemaal goed. Die geven ons Nederlanders een boost, een gevoel van saamhorigheid. Bij Oranje-successen vergeten we even alle ellende, alle onenigheid. We begraven strijdbijlen en juichen met elkaar voor onze helden.
Alleen daarom moeten overheden, organisaties en bedrijven heel veel geld stoppen in het laten sporten van mensen. Omdat sporten voor IEDEREEN goed is. Ik zie bij De Wereld Draait Door het item over carnaval. Donderdag is de documentaire Nao 't Zuuje op de televisie. De voorstukjes zijn veelbelovend. Het gesprek is geanimeerd en ontroerend, het lied ter afsluiting prachtig. Ik heb niet zoveel met carnaval. Maar toevallig waren Liek en ik vorig jaar tijdens de carnaval in Maastricht en omgeving. We zagen hoe dat leefde.
Bijzonder. Ik begin het te snappen, al zal Vastelaovend mijn haarvaten nooit bereiken. Donderdag toch even kijken, om 21:40 op NPO3. Rond met de hond. Shawl om, muts op, handschoenen aan. Ik zie mensen de autoruiten ijsvrij krabben. Ik zie wolkjes uit monden komen. Heerlijk. Een echte winterochtend. Koud, weinig wind, licht zonnetje en een aarzelend blauwe lucht. De hond loopt lekker door. Heeft hij het ook koud? Hij geeft geen krimp.
We stappen stevig door. Altijd een goed middel tegen die heerlijke kou. Alles moet kunnen en iedereen moet alles kunnen zeggen. Toch? Nee. Daar ben ik het niet mee eens. Ik merk dat context er niet meer toe doet. Ik zie dat men vijandig is. Dat men zich snel op de teentjes getrapt voelt. 'Ik bepaal zelf wat ik doe en zeg', en als je dat niet bevalt dan zie ik je wel in de rechtbank, of loop ik weg of erger, dan zal ik je bedreigen, of nog erger, dan doe ik je iets aan.
Ik maak me oprecht zorgen en ik vind ons niet meer zo aardig. Bij de vrijheid te mogen zeggen wat je wilt, hoort de verplichting eerst na te denken over de inhoud en het effect. Ik blijf het zeggen. Ons leven bestaat uit opladen en leeglopen. Hoe vaak hoor je niet iemand zeggen dat hij (of zij) even de batterij moet opladen. Dat is het excuus voor een weekendje Berlijn of een weekje Canarische Eilanden. Om daarna 'zo hard' te werken dat ze na een paar weken al weer leeg zijn. 'Ben zo moe'.
We zijn net als onze apparaten. Opladen en leeglopen. Opladen en leeglopen. |
SchrijvenSchrijven is het ordenen van mijn gedachten en het delen van mijn hersenspinsels. Dagblokken
Juli 2020
Categories |